ХАЛИЛОВ Набижон (1922.6.1, Қўқон — 2002.7.7, Тошкент) — дирижёр, композитор. Ўзбекистон халқ артисти (1989). Тошкент консерваториясини тугатган (1956). 2-жаҳон уруши қатнашчиси (1941—45). Ҳамза театрида мусиқа бўлими бошлиғи (1952—56), Ўзбек давлат филармониясида симфоник оркестр дирижёри (1957—64), «Узбекистан» ашула ва рақс ансамблининг бадиий раҳбари (196568), 1968 й. дан Муқимий театрида бош дирижёр сифатида ўнлаб спектаклларни сахналаштирган. Айни пайтда, Тошкент театр ва рассомлик санъати интида ўқитувчи (1968 й. дан), проф. (1989 й. дан), кафедра мудири (1970—91). «Бахт тўйи» (Ё. Мирзо), А. Муҳамедов билан ҳамкорлиқца «Олифта» (Ф. Мусажонов), «Дилафрузга тўрт ошиқ» (Т. Миннулин), «Сехрли узук» (С. Қориев), «Тошкентга саёҳат» (Б. Дарвеш) каби мусикали драма ва комедиялар мусикасини, шунингдек, «Жон Ўзбекистон» вокалрақс сюитаси, «Нидо» юкалсимфоник поэмаси, «Тошкент гуллари», «Севгилимбаҳорим» ва б. қўшиқларни ёзган.