ХОНАЗАРОВ Қўчқор Хоназарович (1922.27.1, Тошкент) — файласуф олим. Ўзбекистонда хизмат кўрсатган фан арбоби (1982), фалсафа фанлари дри (1963), проф. (1967). 2-жаҳон уруши қатнашчиси (1942—44). Москва халқаро муносабатлар интини тугатган (1950), КПСС МК ҳузуридаги Марксизмленинизм инти (1953—59; 1971 — 1980), Ўзбекистон ФА Фалсафа ва ҳуқуқ инти (1959—63)да катта илмий ходим, Ўзбекистон ФА фалсафа кафедраси мудири (1964), Тил ва адабиёт инти директори (1964—71), Фалсафа ва ҳуқуқ инти директори (1980—86), бўлим мудири (1995—98). Ўзбек совет энциклопедияси бош мухаррири (1986—88). Жаҳон иқтисодиёти ва дипломатия университетида кафедра мудири (1993-95; 1998-2003).
Илмий фаолияти миллий ва жаҳон тиллари муносабатлари, миллий муносабатлар, маънавият, мафкура, маданият масалаларига бағишланган. «Меҳнат шуҳрати» ордени (2002), «Шуҳрат» медали (1995) билан мукофотланган.
Ас: Мустакиллик ва ёшларни байналмилал руҳда тарбиялаш, Т., 1997; Интернациональное воспитание молодёжи в условиях независимости, Т., 1998; Мустақиллик ва Ўзбекистонда миллий муносабатлар, Т., 2001; Развитие национальных отношений в Узбекистане, Т., 2001.