ЕРТЎЛА — 1) қад. ерни ўйиб қурилган турар жой; бошпана. Тўртбурчак, думалоқ шаклда қурилган, баъзилари эса ердан бир оз юқори кўтарилиб, томи ёғоч б-н, унинг устига шох-шабба ва тупроқ ташлаб ёпилган; ўртасида ўчоқ, девор ёнларида тахта ёки тупроқдан қилинган супачалар бўлган. Юқори палеолит давридан бошлаб бошпана сифатида кенг фойдаланилган; ҳозир ҳам ўзлаштирилаётган ерларда, уруш ҳаракатлари кетаётган жойларда учраб туради;
2) уйлар тагига ер сатҳидан 1,5 м ва ундан ортиқ чуқур қилиб қуриладиган хоналар. Ертўладан маҳсулотлар сақланадиган омбор сифатида ва б. мақсадларда фойдаланилади.