Ayşe Kulin (talaffuzi: Ayshe Kulin)—turk millatiga mansub yozuvchi, romanchi.
Kulin 1941-yilda Istanbul shahrida tavallud topgan. Uning otasi, asli bosniyalik boʻlgan Muhittin Kulin, Istanbulda davlat gidrotexnika inshootlarini qurgan birinchi muhandislardan biri edi; tez orada u ushbu muassasaning birinchi direktori etib tayinlangan. Onasi Sitare Hanim, cherkasiyalik, Usmonli iqtisodiyot vazirlaridan birining nevarasi edi. Kulin Arnavutköy shahridagi Amerika qizlar kollejini tamomlagan. U 1984-yilda „Güneşe Dön Yüzünü“ nomli qisqa hikoyalar toʻplamini nashr ettirdi. Uning Gülizar nomli qisqa hikoyasi asosida 1986-yilda Kırık Bebek filmi suratga olingan va u Madaniyat va Turizm vazirligining eng yaxshi ssenariy mukofotiga sazovor boʻlgan. Kulin koʻplab ssenariynavis, kinematograf va prodyuser sifatida ishlagan. 1986-yilda Ayaşlı ve Kiracıları teleserialidagi faoliyati uchun Teatr Yozuvchilar uyushmasining „Eng yaxshi kinematografiya mukofotini“ qoʻlga kiritdi.
1996-yilda Munir Nurettin Selchukning „Bir Tatli Huzur“ nomli tarjimai holini yozdi. „Foto Sabah Resimleri“ deb nomlangan qisqa hikoyasi bilan u oʻsha yili „Haldun Taner Qisqa hikoyalar mukofotini“, keyingi yil esa „Sait Faikning qisqa hikoyalari mukofotini“ qoʻlga kiritdi. 1997-yilda Adab Aylin tarjimai holi romani uchun Istanbul Aloqa Fakulteti tomonidan „Yil yozuvchisi“ unvoniga sazovor boʻldi. Keyingi yili Genish Zamanlar qisqa hikoyasi uchun yana shu mukofotga sazovor boʻldi. 1999-yil noyabr oyida u Sevdalinka, Bosniya urushi haqida va 2000-yilda Füreya nomli biografik roman yozdi.2002-yil may oyida Kulin Ikkinchi Jahon urushidagi qirgʻin paytida yahudiylarning hayotini saqlab qolgan turk diplomatlari haqida „Nefes Nefes’e“ nomli roman yozdi.
U ikki marta turmushga chiqdi, uning soʻnggi romanlari Hayat va Huzun turmush oʻrtoqlari — Mehmet Sarper va Eren Kemahli bilan hayotini tasvirlaydi. Ikkala hayoti ham ajralish bilan tugadi. Uning toʻrt oʻgʻli bor.