Отаев Раҳимжон Отаули

Отаули (Рахимджан Ата́ев) 1949 йил 3 апрель куни, Қозоғистон, Чимкент вилояти, Туркистон тумани, Чўпон қишлоғида туғилган. — Ўзбекистон ёзувчиси, таржимон, публицист ва танқидчи, Ўзбекистон мустақилликка эришгандан буён ижод билан фаол шуғулланиб келмоқда.

Отаев Раҳимжон кўп болали ўзбек оилада 1949 йил Эгамберди Отаев ва Манзура Абдужабборовалар оиласида дунёга келди. Ҳисобга кўра у 9 фарзанднинг учинчиси эди. Отаев 1973 йил Тошкент Давлат университети (ҳозирги Мирзо Улуғбек номидаги Ўзбекистон Миллий университети)ни тамомлади. Ўзбекискистон Республикаси Фанлар академияси Алишер Навоий номидаги Тил ва адабиёт институтида илмий ходим, Халқ таълими вазирлигида услубчи, Ўзбекистон давлат қўмита нашриётида адабий маслаҳатчи лавозимларида фаолият юритди.

1983 йилдан бошлаб Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмасида (аввал адабиётшунослик ва мунаққид бўйича адабий маслаҳатчи, сўнг — катта адабий маслаҳатчи лавозимларида ишлади). 1992 йилда Ижодий уюшманинг масъул котиби вазифасида фаолият юритди.

Раҳимжон Отаев (Отаули) — қуйидаги асарлар муаллифи:

• 1983 — Само тўла юлдуз — фалсафий эссе
• 1991 — Сурнай мусиқаси — ҳикоя ва қиссалар тўплами
• 1994 — Сирларнинг сири (Туркистон достони) — роман
• 1999 — Элчи (Хўжа Насриддин Афанди боқий) — роман
• 2000 — Улус (Фаробий дўсти) — роман
• 2003 — Вақт ҳукми — роман
• 2011 — От сиртмоғи — ҳикоялар тўплами
• 2012 — Адабиёт санъати бўйича таълимот — мақолалар тўплами
• 2012 — Ёзувчи сири — таржималар тўплами (рус, қозоқ ва қорақалпоқ тилларда)
• 2013 — Илоҳий сўзлар — мақолалар тўплами.

Ва бир қанча қиссалар, ҳикоялар, эссе, адабий-танқидий ва публицистик мақолалари ўрин олган. Хусусан, Отаев таниқли эронлик ёзувчи Муҳаммад Али Жамолзода “Шўробод” (“Ёшлик” журнали, 1988 йил) қиссаларини рус тилидан ўзбек тилига таржима қилган. Мухтор Моҳоуиннинг “Ҳаёт қўшиғи”(Жаҳон адабиёти журнали, 1998 йил) ва Обиш Кекилбоевнинг “Байкаторлар”(Жаҳон адабиёти журнали, 1999 йил ) қиссаларини қозоқ тилидан ўзбек тилига таржима қилди. Қорақалоқ тилидан ёзувчи Тулепберген Каипбергеновнинг “Қорақалпоқнома” ессе-роман (1990,1997), “Бувамга хат” эссе (1993), “Чўл булбули” драмаси («Жаҳон адабиëти» журнали 2002 йил) таржима қилди.

Ёзувчининг 1984 йил “Шарқ юлдузи”да нашр этилган асари (“Энг сирли туйғу” номли публицистик мақоласи учун) мукофот тайинланди. 1995 йил Отаевга Ўзбекистон Ёзувчилар уюшмаси “Сирларнинг сири (Туркистон достони)” асари учун пул мукофоти тақдим этилди. 2000 йил у Ўзбекистон Республикаси “Шуҳрат” медали билан тақдирланди.

---

Кирилл алифбосида мақола: Отаев Раҳимжон Отаули ҳақида тўлиқ маълумот категорияси: Энсиклопедия фикрингиз бўлса изоҳда қолдиринг ва дўстларингиз билан улашинг биз бундан минатдор бўламиз бизни кузатишни давом этинг (у ким, бу нима, қанақа ?, тушунчаси деган саволарга жавоб топишингиз мумкин)