Mirzo Ulug‘bek – O‘zbekiston va butun dunyo ilm-fani tarixida o‘chmas iz qoldirgan buyuk astronom, matematik va davlat arbobi. U o‘zining noyob ilmiy ishlari bilan nafaqat Sharq, balki G‘arb olimlari orasida ham katta obro‘-e’tiborga ega bo‘lgan. Ushbu maqolada Mirzo Ulug‘bekning astronomiyaga qo‘shgan hissasi va uning kashfiyotlari haqida batafsil ma’lumot beramiz.
Mirzo Ulug‘bek (1394–1449) – buyuk hukmdor Amir Temurning nabirasi bo‘lib, u yoshligidan ilm-fanga katta qiziqish bildirgan. U Samarqand shahrida ilmiy markazlar tashkil etib, astronomiya, matematika va geografiya sohalarida muhim tadqiqotlar olib borgan.
1420-yilda Mirzo Ulug‘bek Samarqand shahrida dunyoning eng ilg‘or astronomik markazlaridan biri bo‘lgan Ulug‘bek rasadxonasini qurdi. Ushbu rasadxona o‘z davrining eng aniq va mukammal ilmiy vositalari bilan jihozlangan bo‘lib, unda katta sekstant (yetti metr uzunlikdagi radius bilan) joylashtirilgan edi.
Ulug‘bek rasadxonasida o‘tkazilgan tadqiqotlar:
Mirzo Ulug‘bek o‘zining asosiy astronomik asari “Zij-i Ko‘ragoniy” kitobini yozdi. Ushbu katalogda 1018 ta yulduzning joylashuvi aniq belgilangan bo‘lib, u hozirgi zamonaviy astronomiya fanida ham katta ahamiyatga ega.
“Zij-i Ko‘ragoniy”ning asosiy ahamiyati:
Mirzo Ulug‘bekning astronomiya va matematika sohasidagi kashfiyotlari keyingi asrlardagi ilmiy rivojlanishga katta ta’sir ko‘rsatdi. Uning yulduzlar xaritasi va rasadxonasidagi kuzatishlari Kopernik, Tycho Brahe va Kepler kabi buyuk olimlarga ilhom manbai bo‘ldi.
Uning ilmiy merosi quyidagilarda namoyon bo‘ladi:
Mirzo Ulug‘bek nafaqat buyuk astronom, balki ilm-fanni rivojlantirishga katta hissa qo‘shgan olim va rahbar bo‘lgan. Uning ilmiy asarlari va astronomik kuzatishlari bugungi kungacha ahamiyatini yo‘qotmagan. O‘zbekiston va butun dunyo uni ilm-fanning buyuk namoyandalaridan biri sifatida e’tirof etadi.
Mirzo Ulug‘bekning ilmiy merosi hali ham tadqiqotchilar tomonidan o‘rganilmoqda va qadrlanmoqda.