Ummon - Sendan charchadim

Aytgin, qaylarda qoldi kulgular?
So’ladi qo’lingda gullar,
So’nib ketdi u tuyg’ular.

Endi men seni sevmayman,
Sen meni sevmaysan.
To’ydim yolg’onlardan,
To’yding yolg’onlardan.

Sen va men qilgan xatolar,
Ikkimiz ayirar, (hu-o hu-o hu-o ye-ye)
Men shuni angladim –
Sendan charchadim. (ho-o ho-o hu-o ye-ye)

Endi men senga ishonmayman,
Seni umuman sevmayman,
Xatolardan to’yganman,
Kechirmayman! (x2)

Inson o’zi sevadi bu dunyoda ne uchun?
Yetishganlariga shukr qiladi anglab qachon?
Bu dunyoda baxtga yetish aslida emas oson,
Lekin va’dalar beradi, eshitib bo’lasan hayron.

Go’yo bir-birini sevadi jonidan ortiq,
Lekin xiyonat qiladi ahdini unutib.
Men esa guvohman, hammasin ko’rib turib,
Lekin aytolmasman, birovning baxtin buzib.

Orada bir-birining xiyonati sezildi,
Bir-birini eslashmasdi, aloqalar uzildi.
Endi qiz bolaga, bola esa qizga kerakmas,
Sevgisi esa xor bo’lib, yotar olmasdan nafas.

Shunday qilib ajraldi yana bitta ikki baxt,
Muhabbat yonib yig’lardi, atrofda esa nafrat.
Bir-biridan charchashgan, sevgi emasdir abad,
Bugun ular ajraldi, lekin bo’lib xiyonat.

Sen va men qilgan xatolar,
Ikkimiz ayirar, (hu-o hu-o hu-o ye-ye)
Men shuni angladim –
Sendan charchadim. (ho-o ho-o hu-o ye-ye)

Endi men senga ishonmayman,
Seni umuman sevmayman,
Xatolardan to’yganman,
Kechirmayman! (x4)