Yana alamli tun,
Hamon uyqu kelmas ko‘zingga,
Yana o‘sha surat qo‘lingda,
Yig‘layapsan, ko‘zingda yosh.
Bilmaydi u bag‘ritosh,
U uchun sevging o‘yinchoq,
Sen uning uchun bir ovunchoq,
Nega hamon umid uzganing yo‘q?
Sevgi o‘zi shudayin dard,
Sevgan inson kuyar faqat.
Og‘riq soladi beshafqat,
Qalbingda qolar to abad.
Hayot shunday, deb o‘ylama,
Umid so‘ndirib, yig‘lama.
Yaralangan sof yurakning
Uvoli bor, unutma, unutma, unutma!
Bahor o‘tadi, kuz,
Hamon uni kutib yashaysan.
Nega tinmay o‘zing aldaysan?
To‘karsan behuda ko‘zyosh.
Kelmaydi u bag‘ritosh,
Seni allaqachon unutgan,
Yuragini o‘zgaga tutgan,
Bilsang, u ham sendek aldangan.
Ha, sevgi shunday, gohi kechaveramiz,
Qadriga yetmay, gohida tushunmay.
Tuyg‘uni xor qilamiz, yolg‘on izhor qilamiz,
Xuddi bir o‘yinday biz uni rad etamiz.
Qiynaydi dard, alam, tinchlik bermaydi bir dam,
Sevgi qasos oladi, uni niqob qilgandan.
Qaytar dunyo, u ham albat ko‘zyosh to‘kadi,
Sevgi azobini faqat sevgan biladi.
Sevgi o‘zi shudayin dard,
Sevgan inson kuyar faqat.
Og‘riq soladi beshafqat,
Qalbingda qolar to abad.
Hayot shunday, deb o‘ylama,
Umid so‘ndirib, yig‘lama.
Yaralangan sof yurakning
Uvoli bor, unutma, unutma!
Sevgi o‘zi shudayin dard,
Sevgan inson kuyar faqat.
Og‘riq soladi beshafqat,
Qalbingda qolar to abad.
Hayot shunday, deb o‘ylama,
Umid so‘ndirib, yig‘lama.
Yaralangan sof yurakning
Uvoli bor, unutma, unutma, unutma!
Unutma…
Беном гурухи - Севги дард
Яна аламли тун,
Ҳамон уйқу келмас кўзингга,
Яна ўша сурат қўлингда,
Йиғлаяпсан, кўзингда ёш.
Билмайди у бағритош,
У учун севгинг ўйинчоқ,
Сен унинг учун бир овунчоқ,
Нега ҳамон умид узганинг йўқ?
Севги ўзи шудайин дард,
Севган инсон куяр фақат.
Оғриқ солади бешафқат,
Қалбингда қолар то абад.
Ҳаёт шундай, деб ўйлама,
Умид сўндириб, йиғлама.
Яраланган соф юракнинг
Уволи бор, унутма, унутма, унутма!
Баҳор ўтади, куз,
Ҳамон уни кутиб яшайсан.
Нега тинмай ўзинг алдайсан?
Тўкарсан беҳуда кўзёш.
Келмайди у бағритош,
Сени аллақачон унутган,
Юрагини ўзгага тутган,
Билсанг, у ҳам сендек алданган.
Ҳа, севги шундай, гоҳи кечаверамиз,
Қадрига етмай, гоҳида тушунмай.
Туйғуни хор қиламиз, ёлғон изҳор қиламиз,
Худди бир ўйиндай биз уни рад этамиз.
Қийнайди дард, алам, тинчлик бермайди бир дам,
Севги қасос олади, уни ниқоб қилгандан.
Қайтар дунё, у ҳам албат кўзёш тўкади,
Севги азобини фақат севган билади.
Севги ўзи шудайин дард,
Севган инсон куяр фақат.
Оғриқ солади бешафқат,
Қалбингда қолар то абад.
Ҳаёт шундай, деб ўйлама,
Умид сўндириб, йиғлама.
Яраланган соф юракнинг
Уволи бор, унутма, унутма!
Севги ўзи шудайин дард,
Севган инсон куяр фақат.
Оғриқ солади бешафқат,
Қалбингда қолар то абад.
Ҳаёт шундай, деб ўйлама,
Умид сўндириб, йиғлама.
Яраланган соф юракнинг
Уволи бор, унутма, унутма, унутма!
Унутма…
Бошка кушик матнлари: