«LISON UT-TAYR» (arab. — «Qushlar tili») — Alisher Navoiynknt dostoni, oʻzbek mumtoz adabiyoti va oʻzbek adabiy tilining muhim yodgorliklaridan. 1498—99 y. da fors shoiri Farididdin Attornnt «Mantiq ut-tayr» asari taʼsirida yozilgan. Asar syujeti va bosh gʻoya xususida Attorga izdoshlik qilgan. «Lison ut-tayr ut-t.» falsafiy doston boʻlib, shoir unda majoziy obrazlar, qahramonlarning sarguzashtlari orqali tasavvufiy gʻoyalarini ifodalagan. Navoiy asarda Xudo tashqarida emas, sening oʻzingda, degan fikrni olga suradi. Shu yoʻsinda insonni ulugʻlaydi, uning kamolotga erishish yoʻlini yuksak sheʼriy mahorat bilan bayon etadi.
«Lison ut-tayr ut-t.» 3598 baytdan (176 kichik bobdan) iborat boʻlib, aruz vaznining ramali musaddasi maqsur (foilotun — foilotun — foilon) vaznida yozilgan. Asardagi boblar alohida epizodlardan, savol-javoblardan, kichik hajmli hikoya va masallardan tashkil topgan. Asardagi hikoyalarda Navoiy buyuk hikoyanavis sifatida koʻzga tashlanadi. «Lison ut-tayr ut-t.» Alisher Navoiyning 20 jildli Mukammal asarlar toʻplami 12-j. (T., 1996)dan oʻrin olgan.
Ad.: Sharipov Sh., Alisher Navoiy «Lison ut-tayr» dostonining genezisi va gʻoyaviy-badiiy xususiyatlari, T., 1982; Sultonmurod O., Naqshband va Navoiy, T., 1996.