МЕНАНДР (Menandros; мил. ав. 343 — 291) — юнон драматурги. Эллинизм даври адабиётининг йирик вакили. Менандр Афина ҳаётининг ижтимоий ва сиёсий масалаларидан кўра инсоннинг шахсий турмуши манзараларини кенгроқ ёритишга интилган. 100 дан ортиқ комедиясидан бизгача сақланган «Ҳаким суди», «Қирқилган соч», «Самослик аёл» ва б. асарларида қаҳрамонларнинг ички дунёси, дарду аламлари, севинч ва шодликлари тасвирланган. Менандр даврнинг илғор фалсафий қарашлари мавқеида туриб, умуминсоний масалаларга оид ижобий фикрларни баён этган, жафокаш қулларнинг ақл-идрок ва тадбиркорликда ўз хўжайинларидан юксаклигини кўрсатган. Менандр ижоди кейинги даврлар драматургияси ривожига катта таъсир қилган.