МОНОФТОНГ (моно… ва юн. phtongos — овоз, товуш) — унли товушларнинг артикуляцион-акустик белгиларига кўра, бир хилликка эга бўлиши, яъни артикуляция давомида турғун талаффузга эга бўлган, бир ҳолатдан иккинчи ҳолатга кўчмайдиган товушлар. Айнан шу хусусиятлари билан улар дифтонг (икки унлининг бир бўғин ҳосил қилиши) ва трифтонг (уч унлининг бир бўғин қосил қилиши)лардан ажралиб туради. Бироқ Монофтонг ларнинг бир хиллиги нисбий бўлиб, кўп ҳолларда унлини ўраб турган ундошларга ҳам боглиқ. Одатда, кўпгина тилларнинг унлилар тизимида Монофтонг асосий ўринни эгаллайди.