ПЛАНК НУРЛАНИШ ҚОНУНИ — мутлақ қора жисмнтт электромагнит нурланиш спектрида энергиянинг тақсимоти ҳақидаги қонун, Планк формуласи. Бу қонун 1900 й. да назарий жиҳатдан М. Планк томонидан келтириб чиқарилган. Бунинг учун классик физика тушунчаларига мутлақо ёт, яъни электромагнит нурланиш алоҳидаало-Х. ида чиқаётган энергия улушлари — кваятлардан иборат эканлиги ва ҳир бир энергия улуши е нурланиш часто-таси v б-н e=/rv боғланганлиги ҳақидаги ғояни илгари суради, бунда h — Планк доимийси. П. н. қ. нурланишнинг квант характеридаги қонунларидан бири булганлиги туфайли физиканинг, айниқса, квант механика, атом физикаси, ядро физикаси, элементар зарралар физи-касининг ривожланишида катта ақамиятга эга бўлди. Унинг ёрдамида h ва к ларнинг қиймати ҳисобланади. Унга асосланиб қизиган жисмнинг (мас, юлдуз сирти) т-расини аниқлаш мумкин. Планк нурланиш қонунидан ёруғлик манбаларини ҳисоблашда фойдаланилади.