Ильясов Явдат Хаванович — Совет ёзувчиси, Ўрта Осиё ва Ўрта аср тарихи мавзусидаги асарлар муаллифи.
1929 йилнинг 16 февраль куни Бошқиристонда туғилган.
Бадиий асарларни рус тилида, публисцистик асарларини бошқир, рус, татар ва ўзбек тилларида ёзган.
Белорецк шаҳридаги педагогика билим юртини тамомлаган, подачи, тракторчи, пайвандчи, нонвой, чизмачи, рассом-безакчи, клуб ва кутубхона бошқарувчиси бўлиб ишлаган; шунингдек, мактабда ўзбек тили, чизмачилик, расм фанидан дарс берган. 1952 йилдан Уфанинг “Ленинчи” газетасида адабиёт ва санъат бўлими мудири, таржимон ва мухбири, “Тошкент ҳақиқати”, “Ўзбекистон комсомолчиси”, “Ўзбекистон жисмоний тарбиячиси” газеталарида адабий ходим, “Шарқ юлдузи” журналининг шеърият бўлими мудири лавозимларида фаолият юритган.
1982 йилнинг 19 июнь куни Тошкентнинг Комсомол кўлида чўмилиб, фожиавий ўлим топади.
Асарлари
Ильясов китобларининг умумий адади 23 млн. нусхадан ортиқ.