ПЎЛКАН Муҳаммад Жомрот ўғли (1874 — Самарқанд вилояти Хатирчи тумани Қатағон қишлоғи — 1941) — шоир, достончи. Қўрғон достончилик мактаби вакили. Жассоқ бахши (19-а.) нинг шогирди. Ёшлигидан етимликда ўсган, дўмбира чертишни, достон ва термалар айтишни ўрганган. 25 ёшида етук достончи сифатида та-нилган. Пўлкан 70 дан ортиқ халқ достонларини ёд билган ва куйлаб келган: «Гўрўғли» туркумидаги достонлар, «Қиронхон», «Орзигул», «Алпомиш», «Ёдгор», «Рустам» туркуми ва б. Ре-пертуарлари мавзу ва жанр жиҳатидан турли-туман бўлиб, уларда ўзбек хал-қининг ўтмишидаги ҳаёти, урф-одатлари, интилиши ва орзу-умидлари ифодаланган. «Ҳасан батрак» (1927) достонида ўзбек меҳнаткашларининг ер ва сув ҳақидаги орзу-тилаклари, бу йўлдаги кураши акс этган. Пўлкан куйлаган анъанавий достонлар ҳам ғоявий ва бадиий юксаклиги билан ажралиб туради. Пўлкан ижоди ўзбек фольклори тараққиётида муҳим босқич бўлди.
Ac: Гўрўғлининг туғилиши, Т., 1967; Гулнор пари, Т., 1967; Ҳиломон. Гўрўғли туркуми достонларидан. Т., 1970; Ҳасанхон, Т., 1976.
Ад.: Афзалов М., Пўлкан шоир, Т., 1955; Пўлкан шоир, Мақолалар тўплами, Т., 1976.