БЕЛЬО

БЕЛЬО (Bello) Андерс (1781.29.11, Каракас — 1865.15.10, Чили) — Венесуэла шоири, филолог. 1829 й. дан Чилида яшаган. Лотин Америкаси филол. сининг асосчиси. Эпик достонлари — «Назмга мурожаат» (1823), «Тропиклардаги деҳқончилик қасидаси» (1826) бор. Фалсафий қарашлари билан маърифатпарвар, ижодий услуби классицизмга мойил. Миллий руҳият ва фольклорга бўлган қизиқиши туфайли Лотин Америкаси адабиётида романтизмни бошқа ижодкорларга нисбатан олдипроқ пайқаган. Испан грамматикаси, фонетикаси ва б. ҳақида асарлар ёзган.

---

Кирилл алифбосида мақола: БЕЛЬО ҳақида тўлиқ маълумот категорияси: Б ҳарфи фикрингиз бўлса изоҳда қолдиринг ва дўстларингиз билан улашинг биз бундан минатдор бўламиз бизни кузатишни давом этинг (у ким, бу нима, қанақа ?, тушунчаси деган саволарга жавоб топишингиз мумкин)